Je hebt vooral aan Ilona & Tim nog heel veel uit te leggen en te bewijzen…
Vergeet ook niet dat je met mij nog heel wat moet afrekenen, ik verwijs je onder meer naar het vonnis van de Rechtbank Leeuwarden, de zware kater komt ook voor jou later!
Een fijne dag nog…
Met groet,
Jerome Huijbregsen.
Door VIVIENNE GROENEWOUD
Bron: De Telegraaf 2 november 2019, 14:00 in MAMA
Beste gescheiden moeder van het meisje bij mijn zoon in de klas, ik snap dat een scheiding pijn doet. Helemaal als je je bedrogen voelt, of misschien wel echt bedrogen bent, door de vader van je kind. Je moet afscheid nemen van het idee dat je samen lang en gelukkig zult leven en je moet proberen de puzzelstukjes van je leven op een andere manier in elkaar te passen. Ook al lijkt dat misschien wel nooit te gaan lukken. Maar wat er ook is gebeurd, alsjeblieft: realiseer je dat júllie elkaar misschien wel nooit meer willen zien, maar dat dat voor je kind niet opgaat.
Ik ving op dat je je dochter aanspoorde om haar middelvinger tegen haar vader op te steken bij een onverwachte ontmoeting. Gepaard gaande met een minder flatteuze benaming in plaats van ’papa’. Misschien heel verleidelijk als je gekwetst bent, maar ontzettend schadelijk voor je kind.
Probeer te bedenken dat wanneer je gaat scheiden en je kinderen hebt met de persoon van wie je scheidt, je nog steeds de verplichting hebt om op een normale manier met je ex om te gaan – in ieder geval totdat jullie kinderen volwassen zijn. En met ’volwassen’ bedoel ik niet ’oud genoeg om hatelijke berichten heen en weer te sturen’.
Jij en je ex hebben waarschijnlijk nog minstens één ding gemeen: jullie houden allebei van je kinderen, willen het beste voor hen. Dit betekent dat je je kinderen niet tegen je ex kunt inzetten. Ze zijn geen pionnen, geen prijzen die je kunt ’winnen’. En het zijn geen spelers die een team moeten kiezen. Ze zijn nog steeds je kinderen, net als vroeger, en ze moeten van elke ouder kunnen houden zonder zich daar schuldig over te voelen.
Kinderen zijn niet oud genoeg om de verantwoordelijkheid voor alle emoties en interacties van een huwelijk te dragen. En ze zijn evenmin oud genoeg om de emoties die gepaard gaan met een scheiding aan te kunnen. Maar dat vergeten helaas nog veel ouders in hun woede en verdriet.
Wrok- en wraakgevoelens zijn heel normaal als je gekwetst bent. Ik begrijp het, echt. Maar kun je je kinderen niet het beste laten zien hoe je samen door zo’n ellendige periode heen komt?
Misschien dat je kind dan nog steeds lijdt onder de scheiding, maar geloof me: wanneer ze ouder worden, zullen ze het ontzettend waarderen dat ze twee ouders hadden die hun best deden om in te zien dat een slechte partner niet direct een slechte vader of moeder hoeft te zijn.
Eis de hoofdprijs en sloop de ziel van de kinderen door hen aan te zetten tot haat door misleiding, list en bedrog… Eis A Hoppers Sept 2000
Hebzucht, haat en wraakzucht gaat altijd over de rug van de kinderen, zij zijn immers de goedgelovige pionnen in een vals spel van foute ouders en misselijke advocaten die de omgangsregeling de nek omdraaien.
Bron: De Telegraaf 12 juni 2016
Morgen is dit oud nieuws en ze gaan op dezelfde voet weer door…
En wie is de toezichthouder?
Juist ja, “de Inspectie Jeugdzorg”.
https://www.nji.nl/nl/Download-NJi/Inspectie-Jeugdzorg-Toetsingskader-verantwoorde-jeugdhulp.pdf
De meeste kinderen, jong of oud, komen vroeg of laat evengoed bij de geestelijke hulpverlening terecht. Zij die hier debet aan zijn wassen hun handen in onschuld en beschuldigen hen die vechten voor naleving van de kinderrechten!
Schokkend rapport
Driekwart van de kinderen die tussen 1945 en nu in de jeugdzorg zijn opgevangen heeft te maken gehad met fysiek, seksueel of psychisch geweld of is daar getuige van geweest. De kinderen werden decennialang onvoldoende beschermd door de overheid. “Excuses, erkenning en hulp voor deze mensen zijn op hun plaats”, zegt minister Hugo de Jonge.
Dat is de keiharde conclusie van een speciale onderzoekscommissie die vanmiddag haar rapport presenteerde.
Het toezicht op de jeugdzorg is vanaf 1945 tekortgeschoten. Kinderen die vanaf 1945 in jeugdinstellingen of pleeggezinnen verbleven, werden onvoldoende beschermd tegen fysiek, psychisch en seksueel geweld. En het is nog steeds niet voorbij.
“Veel van die slachtoffers zijn hierdoor voor hun leven getekend”, oordeelt de commissie in het rapport over geweld in de jeugdzorg van 1945 tot nu. Meer dan duizend mensen werden daarvoor ondervraagd.
75 procent van de ondervraagden heeft te maken gehad met geweld. 1 op de 10 had te maken met zwaar tot zeer zwaar geweld. Dat kwam omdat het toezicht tekortschoot, het personeel geen goede opleiding had en omdat er grote financiële tekorten in de jeugdzorg waren.
Het toezicht schoot volgens de commissie de gehele periode tekort. Tot 1970 was het geweld vooral van fysieke aard, veelal gepleegd door het personeel. Daarna was het geweld meer van psychische aard.
“Het is een treurige geschiedenis. De schellen vallen van je ogen als je de verhalen hoort”, concludeert Micha de Winter, voorzitter van de onderzoekscommissie en pedagoog.
“Er zijn kinderrechten geschonden en levens beschadigd. De kinderen kregen niet de veiligheid die ze verdienden.Ze konden bij niemand terecht als er geweld werd gepleegd. En als ze wel bij iemand terecht konden, werd het geweld alleen maar erger.”
Ministers Hugo de Jonge en Sander Dekker beloofden dat er vanaf nu erkenning komt. “Voor de slachtoffers van geweld is het van groot belang dat ze erkenning krijgen”, zegt De Jonge. Ze staan er vanaf nu nooit meer alleen voor, beloofde Sander Dekker. “En we moeten voorkomen dat de kinderen in de jeugdzorg van nu, de slachtoffers van morgen worden.”
Els Dijks is een van de slachtoffers. Ze zat van haar 13de tot haar 16de in het voormalige meisjesinternaat Maria Regina in Stevensbeek.
“Als we wakker werden, lagen er pilletjes op de bordjes. We gingen eten, daarna gingen we naar de wasserette, maar dan stond ik half-slapend de lakens te vouwen. Ik werd er echt heel duf van. Het waren in mijn ogen gewoon slaappillen”, zei ze eerder tegen RTL Nieuws.
Ze is blij met de erkenning. “Ik ben blij dat er nu erkenning is voor ons, de slachtoffers. En dat ze toegeven dat excuses op zijn plaats zijn. Dat is voor mij heel belangrijk.”
Ze vervolgt: “Ik hoop ook dat ze er in de jeugdzorg van leren. Want was ons is overkomen, mag nooit meer gebeuren.”
Ieder jaar opnieuw komen heel veel kinderen tot het besef dat zij in hun jeugd vreselijk belazerd en voorgelogen zijn door juist die ouder waar zij zijn opgegroeid.
De kater is voorlopig voor de kinderen, de grootste kater komt voor de “verzorgende” ouder altijd later…
Met dank aan al die volwassen kinderen die later ageren tegen de leugens, list en bedrog waarmee zij in hun jeugd werden geïndoctrineerd.
Wanneer zij dit niet zouden doen dan zal er nooit wat veranderen voor de volgende generaties!
Je maintiendrai.
Tim!!!
Gefeliciteerd, maak er een geweldige verjaardag van.
Ik denk aan je!
Je vader…
Reken even mee…
Ilona gefeliciteerd en maak er een heel bijzondere dag van.
Ik denk aan je!
Je suis Jérôme Huijbregsen, je maintiendrai…
